Fejeton Kultura

Nová Odysseia

Fotografie z osobniho alba Nikose Paschalidise

Αναμνησεις του Νίκου Πασχαλίδη

Προς το τέλος του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου
Μετανάστευσε στη Γιουγκοσλαβία, η πρώτη ομάδα των παιδιών ανταρτων στη
πολη Μπούλκες, Νόβι Σαντ.
Ήταν τότε οκτώ χρονών.
Aργότερα μεταφέρονται με τρενα απο τη Ρουμανία και την Ουγγαρία με άλλα παιδιά στην Τσεχοσλοβακία, πολη Μαριάνσκε Λάζνε.
Óπου τους περιμένουν από το ιατρικό προσωπικό
και αργότερα πέντε σε σειρά ένας ενας κουρέας και γουλι τα ξυρισμένο μαλλιά.
Την επόμενη μέρα, αναπολει, που τους έδωσαν λουκάνικα με μουστάρδα.
δεν είχανε φάει , τότε δεν ηξέρε κανεις τι είναι εκεινη καφέ εξάπλωση τσιρλα ελεγαν.
Αργότερα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για την ορθοπεδική Λίμπερετς, όπου έμεινε για τρεις μήνες.
Μεγάλωσε στην πολη Γεσενικ, πήγε μέσω των κέντρων κατάρτισης στην πολη Σλαηύ όπου είχε εκπαιδευτεί στο μιχανολογος κατακευαστης.
Μετά την αποφοίτησή του από τεχνικη σχολή, επέστρεψε στην πολη Γεσενικ.
Oπου εκανε την οικογένεια του εχει δυο παιδια ένα αγόρι και ένα κορίτσι
σημερα μεγαλα και ασχολειτε με τα εγγονια.
Στην Ελλαδα επαναπατρίστηκε το 1977.
Την πρώην Τσεχοσλοβακία πολύ θυμάται και με αγάπη.

 

Paměti Nikose Paschalidise

Ke konci řecké občanské války emigrovaly do Jugoslávie první skupiny dětí partyzánů.
Šly do vsi Bulkes u Nového Sadu.
Tehdy mu bylo osm let.
Později byl s dalšími dětmi převezen pres Rumunsko a Maďarsko do československých
Mariánských Lázní.
Tam už na ně čekal lékařský personál
a o něco později pět holičů v řadě a vlasy dohola.
Vzpomíná, že příští den jim dali párky s hořčicí.
Nejedli, protože nevěděli, co je ta podezřelá hnědá pomazánka.
Později ho odvezli na ortopedii liberecké nemocnice, kde pobyl tři měsíce.
Vyrůstal v Jeseníku, prošel učilištěm ve Slaném, kde se vyučil mostařem.
Po ukončení učiliště se vrátil do Jeseníku.
Založil rodinu; narodili se mu syn a dcera.
Dnes jsou děti již dospělé a on se zabývá svými vnuky.
Do Řecka se vrátil v roce 1977.
Na tehdejší Československo vzpomíná se synovskou láskou.